ngjarje e ilustruar pj 2

Sepse jam katërmbëdhjetë vjeç

Është vështirë për mua të shkruaj për torturën, pasi që tani jam vetëm katërmbëdhjetë vjeç. Unë nuk dua të mendoj për atë, pasi që tani jam vetëm katërmbëdhjetë vjeç. Por, unë duhet të mendoj për këtë, pasi që qyteti im dhe njerëzit e mi janë torturuar. Për këtë arsye ne edhe jemi bërë të njohur në gjithë botën. Qyteti im është torturuar por nuk ka vdekur. Ata u munduan ta vrasin Danubin dhe Vukën, por nuk patën sukses. Si kanë mundur t’i vrasin zemrat e qytetit tim? Dy lumenj si dy vëllezër: njëri i vjetër, tjetri i ri. Ata lumenj janë torturuar me bomba dhe plumba. Por, ata ende rrjedhin dhe zemrat e tyre rrahin ende. Ata tentuan t’i vrisnin drunjtë dhe barin, por nuk kanë mundur. Si kanë mundur t’i vrasin mushkëritë e qytetit tim? I kanë torturuar ato me zjarr dhe tym të zi, por ato marrin frymë ende. Unë, pas gjithë këtyre viteve, jam kthyer në Vukovar. Unë edhe më tutje shoh rrugë, shtëpi, shkolla dhe kisha të torturuara . . . Unë ndiej lirinë dhe paqen, por thellë në zemrën time, unë nuk mund të fal, pasi që jam vetëm katërmbëdhjetë vjeç.

Eseu është shkruar nga një fëmijë i Vukovarit dhe me 26 qershor 2001, është prezantuar në Qendrën për Shëndet Mental dhe të Drejta të Njeriut, në Zagreb të Kroacisë.

--->Aktivitetet e Organizatave Joqeveritare (OJQ-të)

Në vitin 1997, OKB-ja e caktoi 26 qershorin, si Ditë Ndërkombëtare për Përkrahjen e Viktimave të Torturës. Që atëherë, rrjete të ndryshme ndërkombëtare nga e gjithë bota, siç janë, CINAT-i dhe Koalicioni Ndërkombëtar i Organizatave Joqeveritare kundër Torturës, vazhdimisht kanë bërë fushatë për zhdukjen e plotë të torturës. Në këto ngjarje marrin pjesë shumë individë dhe persona të njohur.

Aktivitetet e Amnesty International (AI), për qasjen e gjerë si ndaj masës së popullit, institucioneve, ashtu edhe ndaj përpjekjeve për ndërtimin e kapaciteteve, janë bërë shembull në mbarë botën. Inspirim për krijimin e Amnesty Internaitonal ka qenë artikulli i avokati britanez Peter Benenson, „Të Burgosurit e Harruar”, botuar më 28 maj 1961 në në gazetën The Observer. Sot, Amnesty International, me Sekretariatin Ndërkombëtar të vendosur në Londër, ka më shumë se një milion anëtarë nga e mbarë bota, dhe parashkrues e donatorë të rregullt nga më se 140 shtete. Lëvizja e AI përbëhet nga më shumë se 7800 grupe, lokale, rinore, të ekpertëve dhe profesionistëve në më shumë se 100 shtete dhe territore. Amnesty International është një lëvizje demokratike, e vetëqeverisur nga Komitetit Ekzekutiv Ndërkombëtar (IEC), i cili përbëhet nga nëntë anëtarë, që zgjidhen çdo dy vjet nga Këshilli Ndërkombëtar, i cili i përfaqëson degët e AI.

Puna vjetore e AI përfshin aktivitet specifike që kanë të bëjnë me të drejtat e njeriut, siç janë fushatat, raportimi për të drejtat e njeriut dhe lobimi me qeveri të shumta. Në vitin 2001, AI filloi fushatën e quajtur “Bëje një hap për ta zhdukur torturën”, kundër torturës dhe keqtrajtimit të grave, fëmijëve, minoriteteve etnike, lezbikeve, homoseksualëve dhe transvestitëve. Deri në fund të atij viti, në faqen e internetit kundër torturës, www.Stoptorture.org, janë regjistruar më shumë se 35.000 njerëz nga 188 shtete, me qëllim që në rastet urgjente të veprojnë, duke bërë apele përmes e-mailave.

Në tetor të vitit 2000, AI miratoi Programin 12 pikësh për Parandalim e Torturës, i cili u bë platformë e veprimtarisë ndërkombëtare për ndalimin e torturës dhe forcimin e mekanizmave mbrojtëse, kundër paraqitjes dhe institucionalizimit të torturës.